جدای از مواد آستر یک تابه مسی و یا ظروف مسی برای پذیرایی، ویژگی دیگری که بر کیفیت تأثیر می گذارد ضخامت مس است.
این می تواند چشمگیری بر عملکرد تابه داشته باشد. عقل کلی این است که ظروف مسی باید 2.5 تا 3 میلی متر ضخامت داشته باشند.
هر ضخیم تر باشد و شما شروع کنید به دست دادن بیش از حد پاسخ سریع مس را گرم کنید. هر رقیق کننده باشد و آنطور که باید گرم نمی شود.
با توجه به ارزش و همچنین چگالی، بعید به نظر می رسد که مسی با ضخامت بیشتر از 3 میلی متر پیدا کنید (مس سنگین است، بنابراین بیشتر از حد لازم، استفاده از تابه را بسیار سخت تر می کند)، اما به احتمال زیاد.
زیاد مسی با ضخامت کمتر از 2.5 میلی متر پیدا کنید. احتمالاً تا حدود 2 میلی متری مشکل، اما کمتر از آن و در حال ورود به قلمرو گلدان تزئینی هستید:
ممکن است در آشپزخانه شما زیبا به نظر برسد اما عملکرد خوبی نخواهد داشت. اینجاست که بسیاری از شرکت‌ها سعی می‌کنند آنها را صرفاً جویا شوند، بنابراین قبل از تحویل کارت اعتباری‌تان مطمئن شوید که ضخامت آن چقدر است.
در نهایت، روشی که برای تولید ظروف مسی استفاده می‌شود – چه از مسی‌طبقه شده باشد، چه مسیری یا مسیری باشد – تعیین‌کننده کیفیت آن نیست، حتی اگر ریسندگی مسی باشد، چه جیم هامان انجام دهد، به مهارت قابل توجهی نیاز دارد. داشته باشید.
همچنین، برای کسانی که در مورد ظروف مسی تعجب می‌کنند که روی آن آثار وجود دارد، در حالی که زمانی از کوبیدن مس برای استحکام بخشیدن به استفاده از می‌شد استفاده می‌شود، این علامت‌های چکش تقریباً همیشه توسط ماشین به عنوان یک حرکت تزئینی انجام می‌شود.
آنها بیشتر سلیقه ای هستند، و باز هم، نشانه ای از کیفیت هستند.
چه مایعاتی را می توان در ظروف مسی نگهداری کرد؟ ظروف مسی باید فقط برای ذخیره آب استفاده شوند.
حتی آب میوه‌هایی مانند انگور، پرتقال و غیره را نباید ذخیره کرد، زیرا محتویات اسیدی موجود در آب‌میوه‌های تازه ممکن است با مس واکنش نشان دهد و بخش‌های کوچکی از مس ممکن است به چنین آب‌هایی نفوذ کند. شیر، کشک، قیمه را نباید در ظرف مسی نگهداری کرد.
