زمانی که برای اولین بار ساعت رادو سرامیکی مشکی اختراع شد، تنها یک نوع ساعت وجود داشت: ساعت جیبی. با گذشت دهه ها، بسیاری از طرح های جدید در دسترس قرار گرفت – در پایان جنگ جهانی اول، ساعت مچی از نظر محبوبیت از ساعت جیبی پیشی گرفت.
این روزها ساعت های مچی بی شماری برای فروش وجود دارد که هر کدام ویژگی ها و محدودیت های خاص خود را دارند. با گزینه‌های بسیار زیاد در بازار، ما می‌خواستیم انواع مختلف ساعت‌های موجود را به شما معرفی کنیم.
نه تنها مهم است که یک مشتری آگاه باشید، بلکه فکر می‌کنیم یادگیری در مورد نحوه عملکرد این ساعت‌ها بسیار جذاب است. برای شرح همه چیزهایی که هنگام جستجوی یک ساعت جدید پیدا می کنید، ادامه مطلب را بخوانید.
سه نوع مکانیزم مختلف وجود دارد که به عنوان حرکات شناخته می شوند که ساعت سازان برای ساخت ساعت های خود از آنها استفاده می کنند: مکانیکی، اتوماتیک و کوارتز.
این کلاسیک است. اولین ساعت‌ها مکانیکی بودند و دارای اجزای درونی پیچیده‌ای بودند که حول محور استفاده از فنر اصلی می‌چرخید قطعه‌ای که ساعت را نیرو می‌دهد.
فنر اصلی که محکم پیچیده شده است به تدریج کشش را در مدت زمان مشخصی کاهش می دهد و به نوبه خود تمام چرخ ها و سایر اجزای داخل ساعت را فعال می کند.
در مدت زمان کافی، در نهایت تنش را از دست خواهد داد. برای حفظ تیک تاک ساعت مکانیکی خود، باید آن زخم فنر اصلی را حفظ کنید.
ساعت‌های خودکار که به‌عنوان ساعت‌های خودپیچ‌شونده یا ساعت‌های حرکتی دائمی نیز شناخته می‌شوند، دارای همان پیچیدگی‌های ساعت‌های مکانیکی هستند – با یک ویژگی اضافه.
در حالی که ساعت مکانیکی قدیمی باید با دست پیچ شود تا به کار خود ادامه دهد، یک ساعت اتوماتیک دارای مکانیزم خود سیم پیچی است که از انرژی جنبشی استفاده کننده ساعت استفاده می کند (یعنی زمانی که بازوهای خود را در حین راه رفتن می چرخانند) تا ساعت را حفظ کند. زخم فنر اصلی
این یک روش جدیدتر برای تامین انرژی ساعت است. به جای تمام کارهای داخلی پیچیده حرکات مکانیکی و خودکار، حرکات کوارتز از یک باتری داخلی استفاده می کنند. به دلیل سادگی، بسیاری از ساعت های کوارتز مقرون به صرفه تر از همتایان پیچیده خود هستند.
