لازم به ذکر است که آلو زرد به راحتی کبود می‌شوند، بنابراین هنگام چیدن میوه‌تان حتماً سفت بودن آن را بررسی کنید. پوست باید فقط کمی ایجاد کند، اما با لکه های نرم یا کبودی احساس نمی شود.
اکثر آلوها با پودر سفیدی به نام “شکوفه” پوشیده شده اند. این کاملا طبیعی است و در واقع نشانه خوبی است. شکوفه شسته می شود و نشان می دهد که میوه اخیراً برداشت شده است و بیش از حد مورد استفاده قرار نگرفته است.
اگر کاشت آلو را در خانه انتخاب کرده اید، به خاطر داشته باشید که چیدن زودهنگام ایده خوبی نیست.
برخلاف سایر میوه‌ها، آلو باید به‌طور کامل روی درخت برسد زیرا به محض چیدن، تولید قند را متوقف می‌کند. می توان انواع کوتوله آلو را انتخاب کرد تا خانه داری از نظر فضا و تولید کمی آسان تر شود.
آلو زرد دارای تعداد به ظاهر بی پایان ارقام است، شما می توانید بر اساس آنچه در آلو به دنبال آن هستید، انتخاب کنید که کدام یک را می خواهید در خانه پرورش دهید.
به عنوان مثال، آلو ویکتوریا دارای گوشت زرد اما پوست قرمز/خالدار است. Yellowgage یک آلوی بسیار سفت با پوست و گوشت روشن است.
به طور کلی، ارقام اروپایی در ایالات متحده خوب عمل می کنند، زیرا آنها سخت تر و همچنین خود بارور هستند. انواع دیگر، مانند درختان آلو ژاپنی ، به گرده افشانی متقابل نیاز دارند.
درختان آلو در اوایل بهار گل می دهند و حدود نیمی از آن گل ها در نهایت گرده افشانی می شوند و میوه می دهند.
درختان آلو زرد مانند آب و هوای معتدل اما نه خیلی خشک هستند زیرا در هوای خشک از مرحله خاصی رشد نمی کنند.
آنها به آفتاب کامل و خاک شنی با زهکشی خوب نیاز دارند. ارتفاع بیشتر درختان به 16 فوت می رسد مگر اینکه پرورش دهنده تصمیم بگیرد با خرید گونه کوتوله در فضا صرفه جویی کند.
هنگام کاشت درخت، مطمئن شوید که پایه تنه را با مالچ احاطه کنید تا به حفظ آب کمک کند.
مهم است که پرورش دهندگان درخت را بیش از حد آبیاری نکنند و به طور تصادفی باعث پوسیدگی شوند.
در طول اولین فصل رشد خود، درختان آلو باید هر هفته آبیاری شوند، اما اجازه دهید بین دو آبیاری خشک شوند.
