شیلنگ آب داراکاری که با گرفتن گرمای دست انسان تغییر رنگ می داد

شیلنگ‌های پیچ‌دار یا حتی شیلنگ آب داراکار به شکل مارپیچ‌های محکمی ساخته می‌شوند که می‌توان آن‌ها را برای نگهداری به هم نزدیک کرد.

آنها معمولا کوتاهتر (15 فوت تا 25 فوت) از شلنگ باغچه هستند. با این حال، آنها می توانند با قطر 1/2 اینچ یا کمتر ساخته شوند.

این شیلنگ ها به دلیل وجود سیم پیچی قادر به کشش تمام طول خود نیستند. یک شلنگ 25 فوتی ممکن است فقط 15 تا 20 فوت کشیده شود، بنابراین هنگام خرید به این موضوع توجه داشته باشید.

ذخیره سازی می تواند مشکل ساز باشد. شیلنگ های مارپیچ را نمی توان روی قرقره ذخیره کرد. اگر در ظروف بزرگ یا سطل های نگهداری قرار گیرند، به سرعت گره می خورند.

اگرچه آویزهای ایستاده و دیواری برای نگهداری شلنگ های حلقه دار در دسترس هستند، اما متوجه شده ایم که کویل ها می توانند روی چوب لباسی گیر کنند.

آبیاری دستی بهتر است با شلنگ های روغنی انجام شود. آنها را می توان در مناطق کوچک مانند بالکن یا پاسیو استفاده کرد. سپس شیلنگ را می توان دور از مسیر ذخیره کرد.

این شیلنگ ها شبیه به اسکرانچی به نظر می رسند و وقتی با آب پر می شوند، می توانند سه برابر منبسط شوند. آنها در حدود 1 پوند وزن سبک هستند و در رنگ های روشن موجود هستند.

آنها از نظر قطر تقریباً 1/2 اینچ با جریان آب کافی برای مطابقت با یک مدل غیر قابل انبساط هستند. با این حال، آنها جریان آب مشابه یک شلنگ معمولی را ندارند.

در حالی که طبق وعده منبسط می شوند، شیلنگ های منبسط شونده می توانند از نظر انقباض مناسب در طول زمان غیر همکار شوند و ذخیره یا سیم پیچی آن را دشوار کنند.

پس از باز شدن شیلنگ، منقبض می شود. این ممکن است گاهی اوقات خیلی سریع اتفاق بیفتد.

اگر شیلنگ های قابل افزایش در معرض فشار زیاد آب قرار بگیرند یا در زیر نور مستقیم خورشید قرار بگیرند، ممکن است ترکیده شوند. این به این دلیل است که لوله داخلی بسیار انعطاف پذیر و نازک است.

بسیاری از مردم سبک وزن شلنگ های قابل افزایش را دوست دارند، این شیلنگ ها باید دور از نور مستقیم خورشید نگهداری شوند و با احتیاط رفتار شوند (اغلب آنها دارای کوپلینگ های پلاستیکی هستند که مستعد ترک هستند، اما برخی از شیلنگ ها دارای کوپلینگ های برنجی هستند).